Bundesliga
Premier League
Champions League
Europa League
Europa Conference League
ULEB Evrokup
NBA
ABA League
Španija
Turkey TBL
Australian Open
ATP
WTA
Wimbledon
Roland Garros
Formula 1
MotoGP
WRC
Moto 2
Moto 3
Paul Brajtner ili Der Afro kako su ga zbog duge kovrdžave kose nazivali njegovi Nemci, vrlo rano je postao zvezda svetskog fudbala.
Legende Mundijala
Istovremeno bio je super atleta i svojevrstan biološki fenomen. Njegov puls, kako su pokazivala merenja lekara, i posle najvećih napora brzo je dolazio u normalne okvire.
Iako je imao ozbiljnu manu, dioptriju od -4 pa je umesto naočara morao da nosi kontaktna sočiva, krasio ga je izuzetno precizan i snažan šut. Dokazao je to i na dva Svetska prvenstva na kojima je učestvovao.
Vrlo brzo postao je nezamenjiv u timu Zapadne Nemačke sa kojom je prvo osvojio Prvenstvo Evrope ‘72, onda dve godine kasnije i titulu prvaka sveta.
Na tom Mundijalu odigrao je jednu od najzapaženijih rola, iako bek, postigao je čak tri gola, uključujući jedan protiv reprezentacije Jugoslavije u drugoj fazi takmičenja. Prethodno je na gotovo identičan način doneo svom timu pobedu i u premijernom meču sa Čileom.
Ipak, najvažniji gol na tom Svetskom prvenstvu svakako je bio onaj u finalnom susretu s Holandijom u Minhenu. Posle ranog vođstva Krojfovog tima Brajtner je postigao izjednačujući gol sa bele tačke, koji je najavio potpun preokret i trijumf Zapadne Nemačke.
Te iste godine Brajnter je sa Bajernom postao i klupski prvak Evrope i tako već sa 22 godine, osvojio sve ono o čemu jedan fudbaler sanja tokom čitave karijere.
Brajtneru je bio potreban novi izazov i on ga je pronašao u Španiji. Postao je član slavnog Real Madrida gde mu je trener bio Miljan Miljanić. Osvojio je dve titule i jedan kup Španije i vratio se u Nemačku, jednu sezonu odigrao je za Ajntraht iz Braunšvajga i onda ponovo obukao dres Bajerna.
Nekoliko godina ga nije bilo u reprezentaciji zbog sukoba sa tadašnjim selektorom Helmutom Šenom, ali povratak u Bundesligu i nova uloga u veznom redu, ponovo su ga uvrstili u nacionalni tim.
Tako je kao veteran dobio priliku da zaigra na Mundijalu u Španiji 1982. godine gde je Zapadna Nemačka stigla do same završnice. Bio je kreator i vođa tima u svih sedam utakmica uključujući i finale sa Italijom. Taj odlučujući meč Panceri su izgubili sa 3:1, a strelac utešnog gola bio je upravo Paul Brajtner.
Godinu dana kasnije ovaj sjajni fudbaler je definitivno završio karijeru ponevši sa sobom brojne trofeje među kojima je i sedam titula prvaka Nemačke i Španije, kao i jednu titulu igrača godine u Nemačkoj. Za nacionalni tim odigrao je 48 utakmica i postigao deset golova, od toga čak četiri na Svetskim prvenstvima.
